فرخ نامه

 فرخ نامه

اثر مطهر بن محمد بن ابى‏سعد جمالى معروف به يزدى به پيروى از نزهت‏نامه علائى و به قصد تكميل آن در سال 580 ق تاليف شده است. از اين كتاب در برخى فهارس با نام فرح‏نامه نيز ياد شده است كه محقق معتقد است با توجه به اينكه در غالب نسخ خطى فرخ‏نامه ضبط شده است، فرح‏نامه را بايد نادرست دانست.

ساختار:

كتاب مشتمل بر يك مقدمه تحقيقى- درباره مولف و كتاب- و 16 مقاله است. هر يك از مقالات نيز مشتمل بر فصولى است.

كتاب فرخ‏نامه اثرى است كه از نثر فاخر و سرشار از تشخيص قرن ششم هجرى حكايت مى‏كند و خواننده را نه تنها با چنين نثر روان و معتبرى آشنا و مأنوس میسازد، بلكه نمونه‏ اى بارز از نثر دوران فارسى ميانه بعد از اسلام را نيز به دست مى‏دهد.

در تمدن اسلامى، كتبى كه به بحث در منافع جانوران و خواص نباتات و اشياء و بيان صناعات معمول زمان و علوم تجربى و فنون عملى اختصاص داشته و در حكم دائرة المعارف امروزه بوده، متعدد است.

اگرچه در اين نوع كتب عقايد عجيب و غريب و خرافه ‏نما به كثرت ديده می‏شود از لحاظ تاريخ انديشه بشرى و نحوه تفكرات علمى و پيشرفت تمدن، اين آثار از مآخذ اصيل دست اول به ‏شمار مى‏آيد و مشتمل بر نوادر اقوال و اطلاعات مفيد است. اگرچه شايد نكات علمى اين اثر امروزه چندان استوار به نظر نيايد ولى با اين حال نگاهى به چنين متونى براى آشنايى با تاريخ علوم مفيد است.