کتاب وجود امام مهدى علیه السلام از منظر قرآن و حدیث
کتاب وجود امام زمان از منظر قرآن و حدیث اثر فارسى على اصغر رضوانى، از مجموعه کتابهاى« سلسله مباحث مهدویت» بوده که به اثبات ضرورت وجود امام معصوم( ع) در هر عصرى تا پایان جهان، پرداخته است.
ساختار کتاب وجود امام مهدى علیه السلام از منظر قرآن و حدیث
کتاب با مقدمه ناشر در انتقاد از کسانى که افکار و عقاید انحرافى را در جامعه ترویج مىکنند، آغاز و مطالب در دو بخش ارائه شده است.
در استدالالها، از متن کامل آیات و روایات، استفاده شده است.
محتوا کتاب وجود امام مهدى علیه السلام از منظر قرآن و حدیث
نویسنده در بخش اول، به تحقیق در ادله قرآنى که به ضرورت وجود حجت و ولى خدا در هر زمان تا روز قیامت دلالت دارند، پرداخته و هشت آیه زیر را مورد بررسى قرار داده است:
۱- آیات« لیله القدر»؛
که مستفاد از آنها بدین قرار است:
– ضرورت وجود نظام و تقدیر در عالم و وجود قدرت تنفیذى براى تقدیر.
– وجود حجت که همان تنفیذ کننده و واسطه فیض الهى است.
– استمرار این سنت تا پایان تاریخ.
۲- آیه« امام»؛
که ضمن تحقیق در اصطلاح قرآنى امام و صفات امام به حق، چنین استنباط شده است که در هر زمانى، باید امامى موجود باشد تا کسانى که قصد هدایت و پیروى از حق را دارند، به او مراجعه کنند.
۳- آیات« شهادت و گواهى»؛
که نویسنده با استناد به برخى از آنها، اثبات مىکند که خداوند در بین هر امتى، کسى را به عنوان شاهد و گواه قرار داده است تا در روز قیامت بر آنها احتجاج کند.
مؤلف با استفاده از این آیات، صفاتى را براى شاهدان در قیامت برشمرده و آنها توضیح داده است؛ از جمله: از جنس بشر بودن، یکى بودن در هر زمان، احاطه علمى ربانى داشتن و داراى علم کتاب بودن.
۴- آیه« انذار»؛
نویسنده از صریح این آیه چنین استفاده کرده است که به طور عموم، براى هر قومى، هدایت کنندهاى است، به حق و حقیقت که در هر زمانى باید وجود داشته باشد.
آیات« نذیر، هدایت، صادقین و اولى الامر»
از دیگر آیاتى است که با استفاده از آنها چنین استنباط شده است که باید در هر زمانى در بین مردم، انذار کننده، هادى، قائل به حق و امامى معصوم باشد تا مردم او را اطاعت نمایند؛ اطاعتى که از پیامبر، بلکه از خداوند است.
مؤلف در دوم، به اثبات وجود امام مهدى( عج) از منظر احادیث پرداخته و در این زمینه، شش روایت زیر را مورد بررسى قرار داده است:
۱- حدیث« ثقلین»؛
که چند نکته از آن استفاده شده است:
– عصمت و اعلمیت اهل بیت( ع)
– جامعیت کتاب و عترت
– هدایت مطلق در عمل به آنها و ضرورت تمسک
– ضرورت بقاء عترت معصوم تا روز قیامت.
۲-« معرفت امام»؛
نویسنده معتقد است با تأمل در این احادیث، پى مى بریم که مقصود از امامى که معرفتش واجب و بیعتش برگردن انسان است، همان امام معصومى است که هیچ زمانى، زمین از وجود او خالى نیست.
حدیث« معرفت امام، دوازده خلیفه، امان، سفینه و عدم خلو زمان از امام قرشى» از دیگر این روایات، مى باشد.
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.