کتاب تاریخ جهانگشای جوینی
تاریخ جهانگشای جوینی، تالیف «علاءالدین عطا ملکبن محمد»، از رجال و مورخان ایرانی در قرن ۷ هجری قمری است.
تاریخ جهانگشای جوینی، نثری منشیانه دارد و از مراجع معتبر تاریخ مغول است و مطالبی در آن آمده که در منابع دیگر به دست نمیآید.
اهمیت تاریخ جهانگشای در موضوع آن یعنی تاریخ مغول، خوارزمشاهیان و اسماعیلیه و فقدان متن تاریخی در این موضوعات در آن زمان است.
برخی از مورخان مانند عبدالله بن فضل الله شیرازی مؤلف تاریخ وصاف، رشیدالدین فضلالله در جامع التواریخ، ابن طقطقیٰ نویسنده الفخری و کسان دیگر از آن بهره بسیار بردهاند.
امتیاز دیگر این کتاب گرد آوردن اطلاعات از مشاهدات مستقیم و یا منابع موثق است.
قزوینی در مقدمهای که بر این کتاب نوشته است آورده:
مهمترین واقعهای که بعد از اسلام تاکنون روی داده بل مهمّترین واقعه تاریخی علیالأطلاق فتنه هولناک تاخت و تاز مغول است.
در میان آن کشمکشها و تلاطم امواج فتن، یکی از ممالکی که از همه بیشتر در معرض تاخت و تاز و قتل و نهب این وحشیان واقع گردید وطن بدبخت ما ایران بود که طوفان عالمگیر مغول طول و عرض آن بلاد را زیر و زبر نمود و شعله جهانسوز آن غایله هایله سرتاسر آن ممالک را پاک بسوخت؛ کرورها و کرورها نفوس بیگناه در آن واقعه تباه شد، مراکز علم و ادب بأسرها خراب شد، مخازن صنعت و ثروت مأوای بوم و غراب گشت، علما و فضلا را همه جا جمیعآ مانند گوسفند ذبح کردند، کتابخوانها و کتابخانه ها را نیست و نابود نمودند، و از اقلّ نتایج و اهون آثار استیلای مغول بر ایران آن بود که علم و ادب در آن سرزمین در عهد ایشان بمنتهی درجه انحطاط و تنزّلی که ادبیات یک ممکلت ممکن است بدان درجه رسد، رسید.
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.