الیقین فی اختصاص مولانا علی علیه السلام

 الیقین باختصاص مولانا علی علیه السلام بإمره المؤمنین» از آثار سید على بن طاووس( م ۶۶۴) است.

موضوع‏ الیقین فی اختصاص مولانا علی علیه السلام

موضوع این کتاب روایاتى است در این باره که پیامبر لقب« امیر المؤمنین» را به على علیه‏ السلام داده و این لقب اختصاص آن حضرت دارد. پیش از او نیز ابن غضائرى( م ۴۱۱) کتابى با نام التسلیم على أمیر المؤمنین علیه ‏السلام بإمره المؤمنین داشته است.

انگیزه نگارش‏ الیقین فی اختصاص مولانا علی علیه السلام

گویا تألیف این کتاب ناظر به سخن کسانى چون ابن ابى الحدید بوده که در جلد اول( ص ۱۳) از شرح نهج البلاغه ضمن اشاره به این موضوع مى‏گوید:« شیعه گمان مى‏کنند على( علیه‏ السلام) در زمان پیامبر به لقب امیر المؤمنین خطاب شده و همه مهاجرین و انصار او را به این لقب خطاب کرده ‏اند اما این در اخبار محدثان ثابت نشده است».

محتوا

کتاب الیقین داراى مقدمه‏ اى مفصل و یک خاتمه و سه بخش با عنوان قسم است. مؤلف در مقدمه فهرست ۲۲۰ فصل کتاب را آورده و سپس در طى سه قسمت با عناوین زیر به بیان روایات پرداخته است:

قسم اول، احادیثى که بیان مى‏کند على بن ابى طالب علیه ‏السلام به نام امیرالمؤمنین خوانده مى‏شد( شامل ۱۷۷ باب)؛ قسم دوم احادیثى که نامیدن آن حضرت به امام المتقین را اثبات مى‏کند( شامل ۲۴ باب)؛ قسم سوم، احادیثى که لقب یعسوب الدین را براى آن حضرت اثبات کرده است( در ۱۹ باب). به گفته خود سید در کتاب التحصین، مجموع روایاتش در کتاب الیقین از ۳۰۰ گذشته است.