کتاب شرح بیست و پنج مقدمه در اثبات خدا
ابو عبدالله محمد بن ابی‌بکر بن محمد، فیلسوف و متکلم و عارف ناشناخته‌ی تبریزی است. کتاب حاضر تالیف ابوعبدالله محمد تبریزی، درباره‌ی مهم‌ترین مسائل کلامی یعنی اثبات وجود باری تعالی است که در بیست و پنج مقدمه و همراه با ترجمه‌ی فارسی به چاپ رسیده است. کتاب به دو دلیل اهمیت دارد: یکی آن که نشان‌دهنده‌ی این است که تا چه اندازه فلسفه و کلام اسلامی در زیربنای فکری و عقلی سایر ملل تاثیر داشته و دیگر آن که توانایی نیروی عملی فیلسوفی ایرانی را در نقد و تحلیل یکی از مهم‌ترین و معروف‌ترین آثار قرون وسطی دلاله الحائرین اثر ابن میمون، آشکار می‌سازد. ابن میمون فیلسوف و طبیب و از دانشمندان مشهور قرون وسطی است که در “دلاله الحائرین” افکار و آرای دانشمندان مسلمان از جمله ابوعبدالله محمد تبریزی و متکلمان متعزلی و اشعری را آورده است.
یکی از سه اثر اصلی ربی موسی بن میمون است. این کتاب به عربی کلاسیک با استفاده از خط عبری (یهودی-عربی) به صورت یک نامه سه قسمتی به شاگردش ربی یوسف بن اسحاق السبتی، نوشته شده و منبع اصلی دیدگاه‌های فلسفی ابن میمون در برابر دیدگاه‌های او در خصوص شریعت یهود است. اقلیت کوچکی بر این باورند دلالة الحائرین را زندیقی گمنام و نه ابن میمون نوشته که سرشناس‌ترین در میان اینان دانشور مورد احترام قرن ۱۸ام راب یاعکوو آمدن است.
فلسفه یهودی از تبیین بنی‌اسرائیل از سرچشمه جهان هستی و صفات ذاتی و فاعلی خدا به گونه‌ای فلسفی نشأت می‌گیرد. از این‌رو، کتاب مقدس عبری که تنخ نامیده می‌شود؛ منبع بنیادینی‌است که فلسفه یهودی بر اساس آن استوار می‌گردد. خاخام‌ها در دوره تنائیم، که در فاصله قرن اول قبل از میلاد تا قرن دوم بعد از میلاد است، و خاخام‌های دوره امورائیم که، بین قرون دوم و ششم میلادی‌است، چنین بینشی را نسبت به خدا و ارتباط آن با کیهان به روشی مشابه ادامه دادند. این اندیشه‌ها موضوعاتی چون وحدت، علم مطلق، قدرت مطلق، خیرخواهی خدا، اسرائیل و رسالتی که در قبال امت‌ها دارد، مفهوم ماشیح و نجات، هدف و قلمرو شریعت و هلاخا را دربر می‌گیرد. علاوه بر تلمود، در میشنا و میدراش نیز توجه دانشمندان به بحث‌های الهیاتی و فلسفی در چهارچوب تفکر یهودی معطوف شد. علاوه بر این، کابالا و متون عرفانی یهودیت نیز مشتمل بر پژوهش‌های نظری پیچیده‌ای دربارهٔ سیر آفرینش و ذات خداوندی‌است.
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.