[real3dflipbook id=’59’]
كشف المحجوب
کتاب کشف المحجوب تصنیف ابوالحسن علی بن عثمان جلایی هجویری غزنوی یکی از مهمترین کتب صوفیه است.علی هجویری هنگام تألیف این کتاب، از از دست دادن کتاب‌هایش که در غزنه افغانستان به جا مانده بود، رنج می برد. از این رو، نوشتن این کتاب باید زمان قابل توجهی را از او گرفته باشد.
هجویری در جای‌جای کشف‌المحجوب نام خود را می‌آورد تا در انتساب کتاب به وی تردید نشود
کشف المحجوب یکی از کهن‌ترین و معتبرترین رساله‌های فارسی در باب تصوف است که شامل نظام کامل تصوف با عقاید و اعمال آن است. در این کتاب مناقشات عرفانی و آرای جاری به تصویر کشیده می شود که بسیاری از آنها با ارائه تجربیات نویسنده ی آن روشن می شوند
کتاب کشف المحجوب شامل سه بخش کلی است:
بخش نخست،
مقدمه مؤلف در سبب علت تألیف کتاب.
بخش دوم،
دربردارنده اطلاعات کلی در باب تصوف و تراجم احوال صوفیان معروف تا زمان هجویری
بخش سوم
که در حقیقت، قسمت اصلی کتاب است و نام «كشف المحجوب» ظاهرا به مناسبت همین بخش بر کتاب نهاده شده، شامل یازده «کشف» است.
اثر حاضر مورد استفاده غالب متصوفان قرار گرفته است؛ چنان‌که در «تذکره الاولیا» عطار و «نفحات الانس» جامی بخصوص از قسمت شرح حالهای صوفیان که در «كشف المحجوب» آمده، بسیار استفاده شده است
بنا به نوشته «غلام سرور»، پدر هجويرى، در زمانى كه غزنه مركز تجمع علما و فضلا و ارباب معرفت و صوفيه بود، وارد غزنه شد و در همانجا اقامت گزيد
و چون خود اهل معرفت و علم بود مردم غزنه و حوالى آن به صداقت و سلامت او ايمان يافته و وجودش را محترم و مغتنم شمردند.
مادر هجويرى نيز از خاندان پرهيزگارى است كه برادرش (دائى هجويرى) را «تاج الاوليا» می خواندند و مرقدش را زيارت می كردند
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.