[vc_section][vc_row][vc_column width=”1/2″][vc_column_text text_larger=”no”]

[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_empty_space height=”40px” woodmart_hide_large=”0″ woodmart_hide_medium=”0″ woodmart_hide_small=”0″ woodmart_hide_extra_small=”0″][vc_column_text text_larger=”no”]

شرح التعرف لمذهب التصوف

شرح حاضر، از مهم‌ترين و معتبرترين و كهن‌ترين متن صوفيانه زبان فارسى است

اين شرح، به نام‌هاى متعدد خوانده شده است، از قبيل «نور المريدين و فضيحة المدعین»، «نور المريدين شرح تعرف لمذهب التصوف»، «كشف المحجوب شرح التصوف».

شارح، در مقدمه‌اى كوتاه، انگيزه خويش را از نوشتن اين شرح، اجابت درخواست اصحاب خويش مبنى بر تأليف كتابى مشتمل بر ديانات و معاملات و حقايق و مشاهدات و اشارات به پارسى بيان كرده است.

شارح، در ترجمه، شيوايى و روانى كلام را به‌گونه‌اى ستايش‌انگيز، رعايت كرده است. فصاحت و روانى و امانت در ترجمه، از كلام وى پيداست. نثر كتاب، نثر استوار و ساده و بى‌تكلف سده پنجم است و مانند برخى از نوشته‌هاى اين دوره، ناهم‌آهنگ است.

نثر کتاب، نثر استوار و ساده و بی تکلف سده پنجم است و همچون برخی از نوشته‌های این دوره، ناهم آهنگ است.

اسماعیل مستملی بخاری از پیروان محمّد کلابادی بخاری مؤلف التعرّیف لمذهب التصوف بوده است و تصوّف را در جمع اصحاب کلابادی فراگرفته و به گزارش و شرح اثر شیخش اهتمام کرده است.

همچنان که التعرّف از اقلیم فرهنگی بخارا برخاسته است، شرح التعرّف نیز به همان اقلیم فکری و فرهنگی نسبت دارد.

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][/vc_section]