کتاب اسماعيليون و مغول و خواجه نصيرالدين طوسى
اسماعیلیون و مغول و خواجه نصیرالدین طوسی كتابى است كه اصل آن به زبان عربى و تأليف حسن امين است. اين كتاب، توسط مهدى زنديه به زبان فارسى ترجمه شده است.
حسن امين، مورخ عرب كوشيده است سه موضوع تاريخى بزرگ؛ يعنى:
اسماعيليان، مغولها و خواجه نصيرالدين طوسى را بررسى و تبيين نمايد.
ساختار
مؤلف سعى كرده كه موارد مطرح شده در اين كتاب را به صورتى تشريح كند كه ابهامى در ارائه مطالب براى خواننده باقى نماند.
وى بدون اينكه دچار توهم شود كه تنها او راست مى گويد و مى نويسد، به نگارش آنچه به نظرش حقيقت است اقدام مىكند.
لذا در اين كتاب عرصه براى نقد علمى بیطرفانه باز است.
محتوا
حسن امين، مورخ عرب در اين كتاب با قرائتى نو از تاريخ عربى- اسلامى كوشيده است سه موضوع تاريخى بزرگ؛ يعنى اسماعيليان، مغولها و خواجه نصيرالدين طوسى را بررسى و تبيين نمايد.
ایشان در بخش”اقدامات خواجه براى حفظ اسلام” بيان مى كند كه خواجه يكى از قربانيان يورش اول مغولان در زمان چنگيز بود و مجبور شد قلاع اسماعيليه را پناهگاه امن خود سازد.
دكتر سيد حسن امين در بخش بعدى، تحت عنوان« مغولها»، از اولين حمله مغولها به ايران، خوارزم و حدود آن، علاءالدين محمد خوارزمشاه و بلندپروازىهاى او سخن مىگويد.
در بخش اسماعیلیان , ارتباط خواجه نصيرالدين طوسى از يكسو با اسماعيليه در اثر پناهنده شدن وى به قلاع آنها و از سوى ديگر با مغولها در اثر راه يافتن او به دربار هلاكوخان و به دنبال شكست اسماعيليان سخن گفته شده است.
در این بخش، به كيفيت شكل گيرى فرقه« اسماعيليه»،« فاطميان» و انشعابات درونى آنها بپردازد.
اسماعيليان، فرقه اى از شيعيان هستند كه پس از امام جعفر صادق( ع) به امامت اسماعيل اعتقاد دارند و فاطميان كه مدتها در مصر حكومت می كردند، از چنين مذهبى برخوردار بودند،
در سال 687، اسماعيليان به دو فرقه منشعب شوند:
يك فرقه، قائل به امامت ابوالقاسم احمد المستعلى بالله و در نتيجه، موسوم به« مستعليه» گرديد و فرقه ديگر، قائل به امامت نزار و در نتيجه، موسوم به« نزاريه».
يكى از مباحثى كه استاد امين در اين بخش آورده، نقد سخن ابن تيميه در باب ارتباط خواجه و خان مغول و اسماعيليه است.
نويسنده سپس به چگونگى فعاليت اسماعيليان ايرانى در دوره قاجاريه مىپردازد و توضيح میدهد
كتاب استاد امين با مقاله اى از احمد فؤاد پاشا، استاد فيزيك دانشكده علوم دانشگاه قاهره، تحت عنوان« سهم ابن هيثم، خيام و طوسى در پيشرفت استدلالهاى رياضى» پايان می یابد.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.